Beate Rygiert – Pianistka. Clara Schumann i muzyka miłości

Beate Rygiert, niemiecka pisarka i scenarzystka, ale też studentka muzykologii po mistrzowsku opowiada historię miłości młodej wirtuozki do kompozytora. „Pianistka” to nie tylko melodramat z Clarą Wieck i Robertem Schumannem w rolach głównych, ale też opowieść o walce o prawo do własnego życia i uprawiania sztuki.

Beate Rygiert przede wszystkim napisała pełnokrwistą powieść, choć trzeba przyznać, że wielbiciele muzyki z pewnością potraktują ją ze szczególną admiracją. I nie mam tu na myśli li tylko wielbicieli Schumanna czy Chopina, którego i znała, i którego utwory grywała, ale fanów wszelkiej muzyki. Bo emocje towarzyszące wykonawcom, bez względu na gatunek, są podobne. A młoda Clara Wieck zna swoją wartość i wie, co czuje, kiedy pokonuje najtrudniejsze pasaże czy gra własne karkołomne kadencje. Ale ma przeciwko sobie zaborczego ojca.

Życie Clary Schumann zdaje się być ciągłą walką o siebie. Przy tym nie chce być kurą domową, gotującą obiadki. W prozie Rygiert jest kobietą z temperamentem, która urodziła w ciągu 12 lat 10 dzieci, ale nie dała się stłamsić. Robert Schumann pokazany jest tu jako zaborczy samiec, któremu ćwiczenia żony przeszkadzają w komponowaniu. Zdaje się być zwyczajnie zazdrosny o jej talent, sam nie będąc bez wad. Wreszcie popada w obłęd, kto wie czy nie za przyczyną nie leczonego w młodości syfilisu i umiera. Zauroczony Clarą Brahms nie pozostawia złudzeń, że zastąpi zmarłego męża. Clarze pozostanie sztuka. Ale czyż nie tego chciała?

Sprawna scenarzystka i znawczyni życiorysów kompozytorów epoki romantyzmu napisała zgrabną powieść, która trafi właściwie do każdego. A że przy tym pojawiają się nazwiska światowej sławy – to tylko dodaje smaku historii o walce z dominacją mężczyzn i w sztuce, i w życiu prywatnym.

#Zjerzonykulturą – Jerzy Doroszkiewicz

Beate Rygiert – Pianistka. Clara Schumann i muzyka miłości

Tłumaczenie Anna Kierejewska

Wydawnictwo Marginesy