Kościuszko wg Maślony

Paweł Maślona na planie filmu „Kos”. Po prawej – Bartosz Bielenia jako Ignacv, fot. Łukasz Bąk/TVP

Czy Paweł Maślona to polski Quentin Tarantino, jaką twarz ukazuje kawaler Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski na scenie Teatru Wierszalin, czy słodkie jest życie influencerki? To pytania, na które można znaleźć odpowiedzi zagłębiając się w wydarzenia kulturalne tego weekendu.

Na tę premierę wielbiciele polskiego kina musieli poczekać od Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni aż do końca stycznia. Jacek Braciak jako Tadeusz Kościuszko i białostoczanin Bartosz Bielenia w roli ciemiężonego chłopa, a zarazem szlacheckiego bękarta. Czy upadlanych ludzi, ciemiężonych pół niewolników uda się poderwać do walki przeciw Rosjanom? Ile w filmie „Kos” jest z reżysera Pawła Maślony, a ile z fascynacji zabawą kinem w stylu Quentina Tarantino? Kto film widział, pewnie już zna odpowiedzi, dlaczego właśnie ten obraz tak hojnie został obsypany nagrodami w Gdyni, a kto jeszcze go nie widział, w niedzielne popołudnie będzie mógł o to wszystko zapytać właśnie Pawła Maślonę – po specjalnym seansie w Kinie Forum.

Nieliczna, z racji objętości sali, widownia premierowego pokazu „Liryków lozańskich” w Teatrze Wierszalin, mogła przy okazji być świadkami odznaczenia Piotra Tomaszuka Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W tym spektaklu Tomaszuk – reżyser postanowił odrodzić w swoim teatrze formułę piosenki aktorskiej. I od razu sięga po najwyższą półkę wykonawstwa – obsadzając w roli śpiewającej aktorki Monikę Kwiatkowską – jakby esencję wierszalińskiego stylu prowadzenia narracji. Z muzyką Adriana Jakucia-Łukaszewcza i nie bez akompaniamentu Magdaleny Dąbrowskiej, Katarzyny Ogrodniczak i Urszuli Raczkowskiej Kwiatkowska prowadzona wizją Tomaszuka odkrywa na nowo słowa owych liryków lozańskich Mickiewicza i z całą mocą wykrzykuje:

Ręce za lud walczące, sam lud poobcina.

Imion miłych ludowi — lud pozapomina…

Wszystko przejdzie! Po huku, po szumie, po trudzie

Wezmą dziedzictwo cisi, ciemni, mali ludzie.

Do posłuchania i do przemyślenia na scenie w Supraślu.

Do przemyśleń może też sprowokować „Landschaft” z fantastyczną rolą Krzysztofa Ławniczaka w Teatrze Dramatycznym, a rozbawić spragnionych prostego śmiechu widzów „Mayday”.

Białostocki Teatr Lalek wielbicielom twórczości Franza Kafki proponuje „Przemianę” w profesorskiej interpretacji Marcina Bikowskiego i Marcina Bartnikowskiego. Młodzi widzowie będą mogli uśmiać się do rozpuku oglądając „Baśń o rycerzu bez konia”, zaś najmłodsi widzowie poznać podwórko pełne zwierząt i sympatycznego pieska „Karmelka”.

Niesympatyczna klasa, którą musi pokonać Marek Cichucki jest głównym wrogiem „Belfra” –  popisowego monodramu aktora na co dzień grywającego w Teatrze Dramatycznym – tym razem występującego w Nie Teatrze.

Koncert z pogranicza poezji śpiewanej proponuje ta scena impresaryjna w sobotni wieczór. Recital „Sentymenty Agnieszki Osieckiej” opowiadający o przyjaźni Agnieszki Osieckiej i Bułata Okudżawy przeplatany piosenkami i balladami przedstawi znana z serialu „Pitbull” Elena Rutkowska.

Koncertowo też będzie w klubie muzycznym 6-ścian. Z solowym występem przyjedzie Maciej Lipina – charyzmatyczny wokalista i gitarzysta zespołu Ścigani, nietypowo, bo w poniedziałek, swój kunszt gry na gitarze zaprezentuje przy Warszawskiej Michał Obrębski.

Bardzo muzycznie jest też w filmie „May December” z Julianne Moore i Natalie Portman, w Polsce wyświetlanym jako „Obsesja”. Bo największe wrażenie w tym obrazie robią nie historia i nie – znakomita gra aktorska do słabego scenariusza, ale muzyka. To odświeżone przez Marcelo Zarvosa tematy mistrza Michela Legranda z mistrzowskiego „Posłańca” Josepha Loseya z… 1971 roku. Jak będzie w filmie „Dziewczyna influencera” trochę strach pomyśleć, ale odnotować trzeba, podobnie jak „Kogel-mogel 5” z królową epizodów komediowych Dorotą Stalińską.

Bo przecież kino to jedna z najbardziej demokratycznych rozrywek…

#Zjerzonykulturą – Jerzy Doroszkiewiczv