Oto, co dzieje się z twoim mózgiem i ciałem, jeśli zrezygnujesz z cukru na długi czas

Jeśli powstrzymujesz się od słodyczy w Wielkim Poście w tym roku, oto, czego możesz oczekiwać w ciągu najbliższych 40 dni.

W neurobiologii jedzenie jest czymś, co nazywamy „naturalną nagrodą”. Aby przetrwać jako gatunek, rzeczy takie jak jedzenie, seks i pielęgnowanie innych muszą być przyjemne dla mózgu, aby te zachowania były wzmacniane i powtarzane.

Ewolucja zaowocowała ścieżką mezolimbiczną, systemem mózgowym, który odszyfrowuje dla nas te naturalne nagrody. Kiedy robimy coś przyjemnego, wiązka neuronów zwana brzusznym obszarem nakrywkowym wykorzystuje dopaminę neuroprzekaźnikową do sygnalizowania części mózgu zwanej jądrem półleżącym.

Związek między jądrem półleżącym a korą przed czołową dyktuje nasz ruch motoryczny, taki jak decydowanie, czy wziąć kolejny kęs tego pysznego czekoladowego ciasta. Kora przed czołowa aktywuje również hormony, które mówią naszemu organizmowi: „Hej, to ciasto jest naprawdę dobre i zamierzam to zapamiętać na przyszłość”.

Oczywiście nie każda żywność jest równie satysfakcjonująca. Większość z nas preferuje słodycze niż kwaśne i gorzkie potrawy, ponieważ ewolucyjnie nasz szlak mezolimbiczny wzmacnia to, że słodkie rzeczy dostarczają zdrowego źródła węglowodanów dla naszych ciał. Kiedy nasi przodkowie poszli na poszukiwanie jagód, na przykład, kwaśny oznaczał „jeszcze nie dojrzały”, a już gorzki „alarm – trucizna!”.

Owoce to jedno, ale nowoczesne diety nabierają własnego życia. Dziesięć lat temu oszacowano, że przeciętny Amerykanin spożywał 22 łyżeczki dodanego cukru dziennie, co stanowi dodatkowe 350 kalorii; być może od tego czasu wzrosły. W 2014 roku jeden z ekspertów sugerował, że z kolei przeciętny Brytyjczyk zużywa 238 łyżeczek cukru tygodniowo! Czy zastanawiałeś się ile ty zużywasz cukru dziennie?

Dzisiaj, z wygodą ważniejszą niż kiedykolwiek w naszych produktach spożywczych, prawie niemożliwe jest natrafienie na przetworzone i przygotowane produkty, które nie mają dodanych cukrów dla smaku, trwałości lub obu na raz. Te „dodane” cukry są podstępne – i nieświadomi, wielu z nas, jesteśmy uzależnieni. W sposób niezwykle podstępny, bowiem cukier powoduje uzależnienie podobne do narkotykowego. Kokaina i heroina dla przykładu, przejmują ścieżkę nagradzania mózgu i uzależniają użytkowników. Rosnące dowody neuro-chemiczne i behawioralne sugerują, że cukier uzależnia również w ten sam sposób.

Uzależnienie od cukru jest prawdziwe! Istnieją cztery główne elementy uzależnienia: nadmierne objadanie się, wycofanie, pragnienie i wzajemne uwrażliwienie (przekonanie, że jedna uzależniająca substancja predystynuje kogoś do uzależnienia się od innej). Wszystkie te składniki zaobserwowano na zwierzęcych modelach uzależnienia – dla cukru, a także dla narkotyków.

Typowy eksperyment wygląda następująco: szczury są pozbawione jedzenia przez 12 godzin każdego dnia, a następnie 12 godzin mają dostęp do słodkiego roztworu i regularnej karmy. Po miesiącu obserwacji tego codziennego schematu, szczury wykazują zachowania podobne do zachowań nadużywania narkotyków. Będą objadać się roztworem cukru w czasie znacznie większym niż zwykłe jedzenie. Wykazują także oznaki lęku i depresji w okresie pozbawienia żywności.

Opr. PS
Źródło: The Conversation