Teatr Wierszalin pokaże w Tokio interdyscyplinarny projekt „Tańczyć Konrada”

Teatr Wierszalin od 30 listopada do 13 grudnia będzie gościć w Tokio z interdyscyplinarnym projektem „Tańczyć Konrada”. Czterem pokazom tego projektu w tokijskim Teatrze X towarzyszyć będzie również wystawa fotografii Magdaleny Rybij, spotkania z publicznością, warsztaty baletowe, a także recital chopinowski Aleksandy Świgut.

„Tańczyć Konrada”to wydarzenie interdyscyplinarne, którego ideą jest zderzenie aktorskiego wykonania Wielkiej Improwizacji uwięzionego w celi Konrada, z „tańcem jego wolnej duszy” – to jest improwizowaną etiudą baletową tańczoną przez wybitnego polskiego artystę baletu młodego pokolenia. Wprowadzając elementy autentycznej improwizacji związanej z tańcem, chcemy wzbogacić odbiór kanonicznego tekstu polskiej kultury.

– Stworzyliśmy w ten sposób dodatkową, nieznaną do tej pory teatrowi płaszczyznę obcowania z Mickiewiczowskim arcydziełem poetyckim jakim jest Wielka Improwizacja Konrada z III cz. „Dziadów” – mówi Piotr Tomaszuk, reżyser widowiska. – „Tańczyć Konrada” to  „Wielka Improwizacja” z Dziadów Adama Mickiewicza w aktorskiej interpretacji Rafała Gąsowskiego wzbogacona o baletowe improwizacje artysty Polskiego Baletu Narodowego Bartosza Zyśka oraz improwizacje fortepianowe Aleksandry Świgut.

Czterem pokazom tego projektu w tokijskim Teatrze X towarzyszyć będzie również wystawa fotografii Magdaleny Rybij, spotkania z publicznością, warsztaty baletowe, a także recital chopinowski Aleksandy Świgut.Warsztaty autorskie (mistrzowskie) prowadzone będą  przez Bartosza Zyśka w technice tańca współczesnego z elementami baletu oraz improwizacji.

Wystawa Magdaleny Rybij to przeniesione na surowe drewniane deski z pierwotnej Puszczy Knyszyńskiej impresje fotograficzne  wykonane w trakcie trzech improwizowanych sesji „Tańczyć Konrada” w Teatrze Wierszalin podczas festiwalu „Miedzy wierszami 2022” Supraśl, Polska.

Pokazy „Tańczyć Konrada”  odbędą się w dniach 8,9,10,11 grudnia 2023 roku.

Projekt „Tańczyć Konrada” finansowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Tańczyć Konrada

Reżyseria: Piotr Tomaszuk
Scenografia: Mateusz Kasprzak
Taniec: gościnnie Bartosz Zyśk (Polski Balet Narodowy)
Aktorzy: Rafał Gąsowski, Dariusz Matys
Muzyka : Adrian Jakuć-Łukaszewicz, Piotr Tomaszuk
Wokal: Monika Kwiatkowska, Magdalena Dąbrowska

Biogramy twórców:

PIOTR TOMASZUK

urodzony w 1961 w Białymstoku – reżyser, autor scenariuszy teatralnych, założyciel działającego w Supraślu Teatru Wierszalin. Studiował na Wydziale Wiedzy o Teatrze Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej, następnie Reżyserii Teatru Lalek w Białymstoku. Wyróżniony najważniejszymi nagrodami ludzi teatru, m.in Nagrodą im. Swinarskiego (1993), Nagrodą im. L.Schillera (1995), nagrodą Krytyków Polskiego Ośrodka ITI, Srebrnym Medalem Gloria Artis (2006) oraz Złotym Medalem Gloria Artis (2023).   Kierowany przez niego TEATR WIERSZALIN trzykrotnie zdobywał prestiżową nagrodę Fringe First na Festiwalu w Edynburgu (za „Turlajgroszka” w 1993, „Merlina” w 1994,  i za „Medyka Felixa” w 1997). Był też wielokrotnie nagradzany na teatralnych  festiwalach w kraju (m.in. Grand Prix Festiwalu Sztuk Współczesnych RAPORT w Gdyni dla spektaklu „Bóg Niżyński”) i za granicą (m.in. Grand Prix na Przeglądzie Teatrów Alternatywnych „Koprziva” w Czechach zdobyło przedstawienie „Święty Edyp” )

Najważniejsze spektakle przygotowywane według własnych scenariuszy: „O medyku Felixie” ( 1986),  „Turlajgroszek” (1987 ) „Turlajgroszek – historia prawdziwa” (1990 ) – współautorem tej drugiej wersji „Turlajgroszka” był Tadeusz Słobodzianek, „Głup- Pasja Zabłudowska” (1997), „Ofiara Wilgefortis”(2000), „Święty Edyp” (2004), „Bóg Niżyński” (2006) „Wierszalin. Reportaż o końcu świata” wg książki o tym samym tytule autorstwa Włodzimierza Pawluczuka (2007),  „Statek błaznów” (2010), „Traktat” wg „Traktatu o manekinach” Brunona Schulza (2011), „Wziołowstąpienie” (2015).   Piotr Tomaszuk wielokrotnie współpracował z Teatrem Telewizji realizując m.in. „Klątwę” wg Stanisława Wyspiańskiego,  „Prawiek i inne czasy” wg Olgi Tokarczuk, „Żywot Józefa” Mikołaja Reja w adaptacji Kazimierza Dejmka, „Historyję o chwalebnym zmartwychwstaniu Pańskim” wg Mikołaja z Wilkowiecka ), a także z Teatrem Polskiego Radia ( m. in. nagrodzone w Gdyni i na Festiwalu Prix Europa w Wenecji słuchowisko „Ofiara Wilgefortis”) .   W okresie swojej działalności reżyserował i kierował artystycznie teatrami lalek „Miniatura”w Gdańsku, „Banialuka” w Bielsku-Białej i „Guliwer” w Warszawie. Reżyserował gościnnie w teatrach dramatycznych realizując m.in. „Operę za trzy grosze” Bertolda Brechta ( Teatr Dramatyczny w Ostrawie – Czechy) , „Matkę Joannę od aniołów”  wg Jarosława Iwaszkiewicza (Teatr Dramatyczny w Legnicy), „Mazepę” Juliusza Słowackiego ( Teatr Polski w Warszawie).

ALEKSANDRA ŚWIGUT

pianistka, solistka i kameralistka, doktor sztuk muzycznych, pedagog Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie. Należy do Stowarzyszenia Ludwiga van Beethovena pod patronatem Elżbiety Pendereckiej.

Trzykrotna laureatka 17. Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Edwarda Griega w Bergen: drugiej nagrody, nagrody publiczności i nagrody Orkiestry Filharmonii Bergen.

Zdobywczyni II nagrody na I Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim na Instrumentach Historycznych w Warszawie.

Wykonawstwo na fortepianach historycznych jest ważnym nurtem działalności koncertowej pianistki. Zdolność poruszania się w różnych tradycjach wykonawczych czyni ją artystką wszechstronną i nie zamykającą się na jednym nurcie wykonawczym. Kompetencje w zakresie historycznej praktyki wykonawczej pozwalają jej poruszać się swobodnie zarówno we współczesnej jak historycznej pianistyce.

Półfinalistka Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Artura Rubinsteina w Tel Avivie (2021) i uczestniczka XVIII Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie (2021)

Była wielokrotnie nagradzana na międzynarodowych konkursach pianistycznych dla młodych pianistów. Do największych osiągnięć należą drugie nagrody na Międzynarodowych konkursach pianistycznych w: Ettlingen, Enschede, Nowym Orleanie, 47. Ogólnopolskim Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Brała udział w ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach muzycznych m.in. Festiwalu Pianistycznym w Nohant, Wielkanocnym Festiwalu Beethovenowskim. Festiwalu Chopin a Paris, Międzynarodowym Festiwalu w Dusznikach Zdroju, Międzynarodowym Festiwalu Chopin i jego Europa.

Absolwentka Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie, Akademii Muzycznej w Katowicach, a także Guildhall School of Music w Londynie w klasie Davida Dolana. W 2021 roku obroniła tytuł doktora sztuk muzycznych w Akademii Muzycznej w Gdańsku.

RAFAŁ GĄSOWSKI

aktor, reżyser laureat Dorocznej Nagrody Marszałka Województwa Podlaskiego i stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, od wielu lat związany z legendarnym Teatrem Wierszalin, którego jest głównym aktorem.  Wykraczając jednak poza polskie ramy, jego kreacje zdobyły uznanie na międzynarodowych festiwalach, takich jak „Neue Stucke aus Europa” w Wiesbaden, „Terra Europa” w Berlinie, „Europalia” w Brukseli, „Fringe First” w Edynburgu czy Międzynarodowa Olimpiada Teatralna w Indiach, jego talent doceniony został również w Japonii oraz na słynnym Broadwayu w Nowym Jorku. Laureat nagród w Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, Festiwalu „Zderzenie Teatrów” w Kłodzku oraz konkursu „Klasyka Żywa” oraz w ramach Festiwalu Radia i Telewizji „Dwa Teatry”. Ostatnio też został uhonorowany nagrodą na festiwalu filmowym w USA za rolę „Borna” w „Dniu Gniewu”. Rafał Gąsowski jest też współtwórcą i szefem fundacji artystycznej „Malczoff” oraz kuratorem artystycznym festiwalu „Między Wierszami”.

BARTOSZ ZYŚK

Tancerz, choreograf, pedagog. Absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza w Warszawie oraz warszawskiego Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Stypendysta Académie de Danse Classique Princesse Grace w Monte Carlo. Laureat I nagrody w 15. Ogólnopolskim Konkursie Baletowym im. Wojciecha Wiesiołowskiego w Gdańsku. Od 2007 roku związany z Teatrem Wielkim – Operą Narodową. Obecnie jest tancerzem Polskiego Baletu Narodowego, gdzie pracował z takimi twórcami, jak: John Neumeier, Krzysztof Pastor, Manuel Legris, Alexei Ratmansky, Jiří Kylián, Wayne McGregor, Ed Wubbe, Emil Wesołowski. Tańczył m.in. w choreografiach: Maurice’a Béjarta, Williama Forsythe’a, George’a Balanchine, Kurta Joossa, Johna Cranko, Conrada Drzewieckiego. Występował na scenach: Królewskiego Teatru Operowego w Muskacie (Oman), Teatru Maryjskiego w Petersburgu, Teatro de la Maestranza w Sewilli, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Shanghai Oriental Art Center i Place des Arts w Montrealu. W 2015 roku zatańczył w spektaklu Wilhelm Tell Amira Hosseinpoura w Grand Théâtre de Genève. Z Warszawskim Teatrem Tańca odbył tournée po Japonii.

DARIUSZ MATYS

Moi rodzice i dziadkowie i wszyscy o których pamiętam pochodzą z Białostocczyzny, więc i ja stąd jestem. Postanowiłem zostać aktorem (cokolwiek to znaczy). Pojechałem do Krakowa, żeby uczyć się od mistrzów. Pozwolili mi mówić o sobie – aktor. Grałem już w krakowskich teatrach: Stu, Kto i W.Siemaszkowej w Rzeszowie, aż wróciłem do swoich i jestem tu.

MONIKA KWIATKOWSKA

Aktorka. Urodzona w 1982 roku w Elblągu. W 2009 roku ukończyła Akademię Teatralną w Białymstoku na Wydziale Sztuki Lalkarskiej. Uczestniczka wielu Międzynarodowych Festiwali Teatralnych (Włochy, Francja, Czechy, Niemcy, Litwa, Słowacja, Indie). Współtwórczyni niezależnej grupy teatralnej „Teatr Latarnia”. Laureatka Ogólnopolskich Festiwali Poezji Śpiewanej i Piosenki Literackiej: – Festiwal Interpretacji Piosenki Aktorskiej Bydgoszcz – Grand Prix, II Nagroda – Ogólnopolski Turniej Śpiewających Poezję “ŁAŹNIA” Radom – III Nagroda – Olsztyńskie “Spotkania Zamkowe” – Wyróżnienie – Ogólnopolski Festiwal “Sztuki Słowa… Czy to jest kochanie”” Elbląg – Wyróżnienie – Festiwal Piosenki poetyckiej “BASZTA” Ostrzeszów – III Nagroda Dwukrotna Stypendystka Ryszarda Rynkowskiego. Na scenie wierszalińskiej zadebiutowała w 2010 roku rolą Ewy w spektaklu “Statek Błaznów” w reżyserii Piotra Tomaszuka.

MAGDALENA DĄBROWSKA

Aktorka, muzyk, choreografka, absolwentka Akademii Teatralnej im A. Zelwerowicza w Warszawie, Filia w Białymstoku na wydziale aktorskim (2008), od 2022 roku studentka na kierunku reżyseria tej samej uczelni.

Jako aktorka debiutowała w Teatrze Baj Warszawie, z którym była związana w latach 2008-2016 (m in. festiwale „TakeOFF” w Durham w Wielkiej Brytani, III Festival bábkového divadla Bratislava, „Visioni di futuro, Visioni di teatro…” w Bolonii, spektakle w Grusomhetens Teater w Oslo, Lele w Wilnie). Równocześnie współpracowała z teatrem Scena Lubelska 30/32 w Warszawie. Doskonaliła swoje umiejętności w Autorskiej Szkole Musicalowej Macieja Pawłowskiego w Teatrze Roma. W latach 2014-2016 współtworzyła Association FolkLab w Paryżu i Neapolis Balfolk w Neapolu. Od 2020 roku aktorka Teatru Wierszalin w Supraślu.

Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach którego zrealizowała spektakl „Szekspirowskie kobiety” (scenariusz, reżyseria i choreografia). Premiera spektaklu miała miejsce w 2021 roku w Teatrze Wierszalin w Supraślu. Produkcja została nagrodzona w konkursie „Shakespeare off” na „Festiwalu Szekspirowskim”.

Choreografka w spektaklach „Wiśniowy Sad”, „Gdzie ta wieś, której nie ma?” w reż. Mateusza Tymury, „Mi estas Lidia” (monodram Pauli Czarneckiej), który znalazł się w finale konkursu „The Best OFF”, i otrzymał Nagrodę Główną „ZŁOTĄ PODKOWĘ” na XVIII Międzynarodowych Spotkaniach z Monodramem.

Razem z zespołem Teatr Latarnia wygrała Buławę Hetmańską za spektakl „Wiśniowy sad” (reż. Mateusz Tymura) na Zamojskim Lecie Teatralnym.

Producentka  wydarzeń artystycznych w ramach projektu Biała Czysta Kulturalna – Rzeka dla Mieszkańców, oraz ShtetlFest w ramach współpracy transgranicznej UE.

Skrzypaczka i instruktorka tańca w Kapeli Batareja. Należy do międzynarodowej grupy „Etno orchestra”. Prowadziła warsztaty tańca na wielu festiwalach m.in we Francji, Włoszech, Hiszpanii, Portugalii, Czechach i Słowenii.

Współtworzona przez nią Kapela Batareja została laureatem konkursu „Stara Tradycja” na Festiwalu Wszystkie Mazurki Świata, oraz zdobyła I miejsce w kategorii kapela ludowa w konkursie „Jawor u źródeł kultury”, oraz otrzymała tytuł honorowy „Open_Slow” na festiwalu  „Slow Fest”.

ADRIAN JAKUĆ-ŁUKASZEWICZ

Rocznik 83. Producent muzyczny i współkompozytor muzyki do spektakli teatru Wierszalin. Samozwańczy multiinstrumentalista zafascynowany poszukiwaniem rytmu słów. Oprócz żywych instrumentów nie straszne są mu też wszelakie elektroniczne maszyny wydające dźwięk. Razem z reżyserem Piotrem Tomaszukiem wykonuje na żywo muzykę w spektaklach Wierszalina.

RAFAŁ GRABOWSKI

Związany z Białymstokiem polski muzyk akordeonista, kompozytor, aranżer, absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie akordeonu prof. K. Barana, oraz Uniwersytetu w Białymstoku na Wydziale Ekonomii i Finansów. Pedagog w Zespole Szkół Muzycznych w Białymstoku, wykładowca na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina filia w Białymstoku, animator środowisk kulturalnych w Białymstoku, współtwórca grupy Chanajki. Laureat pierwszej nagrody na Festiwalu Kultury i Tradycji Żydowskiej w Kazimierzu Dolnym nad Wisłą, oraz laureat ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów akordeonowych. Stypendysta Marszałka Województwa Podlaskiego na rok 2022 w dziedzinie twórczości artystycznej, upowszechniania kultury i opieki nad zabytkami, autor muzyki m. in. do spektakli „Opowieści z Białegostoku” (2010), „Rivke i jej sny” (2011), do filmów „Dziwadło” (2006), „Ołówek” (2012), „Kopiści z fabryki Tycjanów” (2014). Artysta działający na polu muzyki klasycznej, inspirujący się muzyką folkową i etniczną, łączący w swojej twórczości różne style muzyczne wykorzystujące akordeon jako instrument ponadczasowy, narzędzie ekspresji i inspirację brzmieniową przy tworzeniu aranżacji. Koncertuje w kraju i za granicą z Alicją Grabowską -aktorką, reżyserką, wokalistką, performerką, z którą współtworzy projekty dotyczące kultury Polski Wschodniej m. in. „Białostocki Project”, muzyka XX-lecia międzywojennego, muzyka żydowska, polska muzyka tradycyjna. Współpracuje również Operą i Filharmonią Podlaską (musicale Skrzypek na dachu, Dr Żywago), Teatrem Wierszalin (Ballady i romanse, Tańczyć Konrada), Podlaskim Instytutem Kultury, Fundacją Artystyczna Fama, Białostockim Ośrodkiem Kultury, Tatarskim Zespołem Taneczno – Wokalnym „Buńczuk”. Dyskografia: Chanajki (2009), Białostocki Project (2020)

MAGDALENA RYBIJ

Urodzona w 1988 roku w Piotrkowie Trybunalskim. Psycholog i fotograf. Stypendystka Ministra kultury i Dziedzictwa Narodowego. Studentka Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Od 2020 roku jest częścią zespołu Teatru Wierszalin, który obserwuje na scenie, jak i w codziennym procesie twórczym. W pracy skupia się na prostej formie, występując w roli wnikliwego obserwatora.

MATEUSZ KASPRZAK

Scenograf. Fotograf. Grafik. Laureat na festiwalach reklamowych i teatralnych. Cyfrowy nomada, który zapuścił korzenie w Teatrze Wierszalin.

TOKIMASA SEKIGUCHI

urodził się w Tokio w 1951. Ukończył studia romanistyczne (1974) oraz kultury i literatury komparatystycznej (1979) na państwowym Uniwersytecie Tokijskim, a następnie odbył staż naukowy na Uniwersytecie Jagiellońskim jako stypendysta rządu polskiego (1974–1976). W latach 1992–2013 wykładał na polonistyce w Tokijskim Uniwersytecie Studiów Międzynarodowych (TUFS) jako profesor kultury polskiej. Od kwietnia 2013 Professor Emeritus TUFS. W latach 2000–2004 był wiceprezesem Stowarzyszenia „Bristol” Polskich i Zagranicznych Nauczycieli Kultury Polskiej i Języka Polskiego. Jest autorem książek m.in.: Pōrando to tasha (Polska i jej Obcy, Tokio 2014, nakładem wydawnictwa Misuzu Shobō), Eseje nie całkiem polskie (Kraków 2016, Universitas).

Za swoją działalność translatorską otrzymał liczne odznaczenia, nagrody i wyróżnienia, m.in.: Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (1998); Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych RP za wybitne zasługi dla promocji Polski w świecie (2007); Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP (2009)[2]; Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2015);

japońska nagroda literacka The Best Translation Award (jap. Nihon Hon’yaku Taishō) za przekład „Lalki” Bolesława Prusa (2017); Nagroda Stowarzyszenia Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych ZAiKS za przekłady literatury polskiej na język japoński (2019); Nagroda Towarzystwa im. Fryderyka Chopina za wybitne osiągnięcia w promowaniu osoby i twórczości kompozytora (2019); Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP (2020); Nagroda Transatlantyk Instytutu Książki (2021).