Wystawa fotografii przyrodniczej Doroty Kycia i Bogusława Lebiedzińskiego „Odkrywanie Biebrzy II” w Politechnice Białostockiej

W 1993 roku został powołany Biebrzański Park Narodowy. Jubileusz 30-lecia tego największego parku narodowego w Polsce stanowi okazję do wspólnego świętowania. Z tej okazji Politechnika Białostocka wspólnie z Parkiem Narodowym zorganizowała wernisaż wystawy fotografii przyrodniczej Doroty Kyci i Bogusława Lebiedzińskiego „Odkrywanie Biebrzy II”.

Pomysł, by w ramach jubileuszu 30-lecia Biebrzańskiego Parku Narodowego wspólnie zorganizować wernisaż fotografii był nieprzypadkowy. Politechnika Białostocka od wielu lat współpracuje ściśle z Parkiem Narodowym. W 2021 roku Uczelnia podpisała list intencyjny w sprawie stałej współpracy poprzez zawiązanie partnerstwa między Politechniką Białostocką, a parkami narodowymi: Białowieskim, Biebrzańskim, Narwiańskim oraz Wigierskim. Rok wcześniej społeczność Uczelni zaangażowała się w zbiórkę funduszy po pożarze bagien na terenie Biebrzańskiego Parku Narodowego.

– Politechnika Białostocka przede wszystkim służy społeczności lokalnej, więc Biebrzański Park Narodowy jest naszym naturalnym Partnerem. Właściwie z Parkiem współpracują przedstawiciele wszystkich wydziałów naszej Uczelni. Okazuje się, że jesteśmy sobie nawzajem potrzebni. Wierzę, że ta współpraca będzie się dalej doskonale rozwijała – mówiła dr hab. inż. Marta Kosior-Kazberuk, prof. PB, Rektor Politechniki Białostockiej podczas inauguracji wernisażu wystawy, podkreślając korzyści wynikające ze współpracy z Biebrzańskim Parkiem Narodowym.

Biebrzański Park Narodowy w roku jubileuszowym zorganizował szereg działań z zakresu edukacji ekologicznej i promocji walorów przyrodniczych i kulturowych doliny Biebrzy. Miłośnicy dzikiej natury mogli wziąć udział w wycieczkach po najciekawszych zakątkach Parku z pracownikiem tej instytucji. Odbywały się również pikniki edukacyjne i zajęcia edukacyjne na terenach biebrzańskich gmin oraz konferencja naukowa poświęcona 30-leciu BbPN. Przybyły nam również z tej okazji dwa murale (na ścianach budynku siedziby).

W ramach obchodów zorganizowano również wspólnie z autorami prac i Politechniką Białostocką wystawę fotograficzną „Odkrywanie Biebrzy II”.

– 30. lat to wiele dokonań i wiele wysiłków na rzecz ochrony przyrody. Chcemy piękno Biebrzańskiego Parku Narodowego ukazywać w przeróżny sposób. Mam nadzieję, że te piękne fotografie zagoszczą w sercach i umysłach wszystkich, a przede wszystkim studentów, którzy tę wystawę będą oglądać. Mam nadzieję, że będą powodem do zachwytu, ale też do inspiracji, bo dzięki temu mogą powstawać kolejne nowe pomysły, kolejne nowe projekty, które łączyć będą Politechnikę Białostocką i Biebrzański Park Narodowy. Wspólnie możemy służyć społeczeństwu po to, aby te niezwykle cenne zasoby przyrody chronić – przekonywał mgr inż. Artur Wiatr, dyrektor Biebrzańskiego Parku Narodowego.

„Odkrywanie Biebrzy II” to wystawa inspirujących fotografii, które obrazują magię jednego z najdzikszych zakątków Polski. Skąd zainteresowania tym miejscem? Oto zapytaliśmy samych twórców.

– Myślę, że kto raz przyjedzie do Biebrzańskiego Parku Narodowego, będzie przyjeżdżał tutaj wielokrotnie, bo to miejsce przyciąga. Chciałabym, żeby tę wystawę i zdjęcia przyrodnicze obejrzeli przede wszystkim zapracowani mieszkańcy tutejszych terenów. Dzieci i młodzież, którzy nie mają czasu, żeby przyglądać się i obserwować przyrodę, nie mają długich obiektywów. Chciałabym ich uwrażliwić na piękno przyrody, wśród której żyją i uświadomić, jak ważne jest dbanie o przyrodę i o środowisko – wyjaśniała Dorota Kycia, która od 20 lat fotografuje dziką przyrodę i krajobraz. Jej wcześniejsze prace złożyły się na wystawę poświęconą  20-leciu Biebrzańskiego Parku Narodowego, która nosiła tytuł „Odkrywanie Biebrzy I”.

Architektura drewniana i przyroda fascynują Bogusława Lebiedzińskiego, który jest absolwentem Wydziału Elektrycznego Politechniki Białostockiej i od lat organizuje plenery fotograficzne między innymi w Supraślu, Białowieży, Toruniu, Wilnie, Sanoku. Wernisaż był okazją do wyrażenia wdzięczności wszystkim tym, którzy pozwolili mu wyrazić swoją pasję do uwieczniania natury.

– Chciałbym podziękować dużej rzeszy ludzi, którzy pomagają nam w pracy, która zmierza do utrzymania tej przyrody w należytym stanie – mówił Bogusław Lebiedziński, dziękując władzom Parku za możliwość obcowania z przyrodą oraz Rektor Politechniki Białostockiej za udostępnienie przestrzeni do ekspozycji prac.

Wystawę fotografii „Odkrywanie Biebrzy II” w Centrum Nowoczesnego Kształcenia można oglądać do 13 listopada 2023 r:

• w poniedziałki i soboty w godz. 8.00 -15.00
• od wtorku do piątku w godz. 8.00 -19.45.

Biebrzański Park Narodowy jest po trzykroć „naj”:  to największy parki narodowy w Polsce. Chroni najbardziej rozległe oraz najlepiej zachowane torfowiska w Europie Środkowej. Dla wielu jest też najpiękniejszym parkiem. Z  pewnością zalicza się do jednych z najdzikszych zakątków Polski. Od 1993 roku Park chroni i obejmuje swym zasięgiem niemal całą bagienną dolinę rzeki Biebrzy. W 1995 r. Biebrzański Park Narodowy został wpisany na listę siedlisk Konwencji RAMSAR, tj. najcenniejszych na świecie mokradeł. Właśnie te środowiska, na równi z lasami, warunkują stabilność życia na ziemi. Bagna to nie tylko banki bioróżnorodności. Magazynują i oczyszczają olbrzymie ilości wody. Wpływają korzystnie na nasz klimat lokalny, a przez zatrzymywanie węgla w torfie ograniczają niekorzystne ocieplanie się klimatu globalnego.

Krajobraz biebrzański to przede wszystkim otwarte przestrzenie, bezkres łąk i turzycowisk, urozmaiconych z rzadka wysepkami wierzb i leśnych grądzików. To cudowne miejsce dla ceniących spokój, melancholię, otwarte niebo po horyzont i wiatr we włosach. To także kraina dla poszukujących spotkań „oko w oko” z prawdziwą, dziką naturą. W dolinie Biebrzy zachowała się unikalna różnorodność gatunkowa roślin i zwierząt. Bagna biebrzańskie są nazywane „ptasim rajem”. Są ważnym miejscem gniazdowania, żerowania i odpoczynku ptaków, zwłaszcza wodno-błotnych i drapieżnych. Zaobserwowano tu niemal 70% awifauny Polski! Dla niektórych ptaków, takich jak: wodniczka, orlik grubodzioby, dubelt, uszatka błotna i cietrzew, dolina Biebrzy jest jedną z ostatnich ostoi w Europie. Bird Life International uznał te tereny za ostoję ptaków o randze światowej. Mało który region w Polsce może poszczycić się tak dużą liczebnością najbardziej okazałego storczyka – obuwika pospolitego oraz jednego z najrzadszych krajowych motyli – niepylaka mnemozyny. Spośród innych zwierząt w Parku występuje kilka rodzin wilków, spotykane są rysie, bobry i wydry. Królem mokradeł jest oczywiście łoś. Biebrzańska populacja tych zwierząt jest największą w Polsce i liczy około 500 osobników.

Park narodowy to najwyższa forma ochrony przyrody w Polsce. W 2023 r. Biebrzański PN obchodzi jubileusz 30-lecia swojego istnienia. Jego powołanie miało miejsce 9 września 1993 r. Powstanie Biebrzańskiego PN było wielkim sukcesem ochrony przyrody w Polsce. Niewątpliwie za tym sukcesem stoi całe grono osób ze środowiska nauki, administracji, organizacji społecznych i społeczności lokalnej.

Dorota Kycia

Oficer Łącznikowy FIAP – Międzynarodowej Federacji Fotografii Artystycznej. Laureatka kilkudziesięciu nagród i wyróżnień za twórczość fotograficzną, przyznanych w Polsce i zagranicą. Juror w polskich i międzynarodowych konkursach fotograficznych w Polsce i za granicą (Włochy, Austria, Republika Czeska, Bułgaria, Andora, Norwegia, Szwajcaria, Macedonia). Kurator wystaw fotograficznych, organizator plenerów fotograficznych. W swoim dorobku ma 11 wystaw indywidualnych, a także udział w ponad 100 wystawach zbiorowych w Polsce i na świecie. Uhonorowana m.in.: przez FIAP tytułem ESFIAP za wyjątkowe zasługi dla FIAP i kilkukrotnie medalami Stowarzyszenia Twórców Fotoklub Rzeczypospolitej Polskiej m.in. „Za zasługi dla rozwoju twórczości fotograficznej”.

Bogusław Lebiedziński

Absolwent Wydziału Elektrycznego Politechniki Białostockiej. Członek: Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej, FIAP-u (Międzynarodowa Federacja Sztuki Fotograficznej) ZPFP-u (Związek Polskich Fotografów Przyrody), Fotoklubu Toruńskiego.

Współorganizator kilkunastu plenerów fotograficznych między innymi w Supraślu, Białowieży, Toruniu, Wilnie, Sanoku. Tworzy w szlachetnej technice gumy arabskiej (podlaska architektura drewniana). Dorobek artystyczny: 13 wystaw zbiorowych, 17 indywidualnych prezentowanych na Podlasiu i w innych częściach Polski.

(mz)